Συναισθηματικός καθαρισμός της Sabrina Reber

http://howtoraiseyourvibration.blogspot.gr

Επιλογή, μετάφραση και επιμέλεια:

Αντα Καραβάνη, Κατερίνα Δεκαβάλα, Νάνσυ Μακρή

 

Βιώνουμε συναισθήματα και δημιουργούμε συγκινήσεις. Τα συναισθήματα είναι παθητικά, οι συγκινήσεις είναι αντιδραστικές. Οι συγκινήσεις είναι «ενέργεια σε κίνηση».

 

Τα συναισθήματα δε δημιουργούνται από το μυαλό, είναι ουσιώδεις αισθήσεις μέσα στο σώμα, όπως ο πόνος στην καρδιά από μία πληγωμένη καρδιά ή η ναυτία από τη λύπη ή τη θλίψη. Οι συγκινήσεις είναι συναισθήματα μαζί με σκέψη.

Τη στιγμή που θα νιώσουμε ένα συναίσθημα και θα επιτρέψουμε στο αρνητικό κομμάτι του μυαλού μας ν’ αναλάβει δράση, τότε έχουμε ενεργοποιήσει συγκίνηση. Τα συναισθήματα και οι συγκινήσεις συνήθως πηγαίνουν χέρι-χέρι και θέλουν απλά να αναγνωριστούν και να εκφραστούν. Όλα τα συναισθήματα και οι συγκινήσεις που βιώνονται πλήρως, με υγιή τρόπο, αναγνωρίζονται για τις πληροφορίες που παρέχουν και απελευθερώνονται πλήρως από το σύστημα μας, δημιουργώντας μέσα μας περισσότερο χώρο για να ρέει μέσα μας το θεϊκό πνεύμα.

Οι συγκινήσεις είναι από τα πιο όμορφα κομμάτια της ανθρώπινης ύπαρξης και δεν πρέπει να απαρνιούνται, να καταπιέζονται ή να κρίνονται άσχημα. Πολλοί από μας έχουμε ξοδέψει αρκετή ενέργεια και δύναμη για να μην επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να νιώσουμε τις συγκινήσεις. Καταλήγουμε να εμμένουμε σ΄αυτές δίνοντας τους δύναμη να μας ελέγχουν. Όταν όμως επιτρέπουμε σ΄αυτές να εκφραστούν, τις απελευθερώνουμε. Αν αρνηθούμε τις συγκινήσεις καταλήγουμε να αποσπάμε τον εαυτό μας δημιουργώντας πολλά είδη “διαφορετικών εαυτών” που αποθηκεύονται στο ενεργειακό μας πεδίο. Χρειάζεται να βιώσουμε τις συγκινήσεις μας για να τις καταλάβουμε. Δυστυχώς έχουμε μάθει να αντιστεκόμαστε στις συγκινήσεις μας. Σαν παιδιά μας έλεγαν να μην κλαίμε, να μην υψώνουμε τη φωνή μας, να μην αντιμιλάμε, να μην εκνευριζόμαστε, να είμαστε καλοί και ήσυχοι. Παρόλο που οι γονείς μας είχαν καλή πρόθεση, αυτό ήταν καταστροφικό για μας, διότι καταλήξαμε να κρύβουμε όλα μας τα αισθήματα και τις συγκινήσεις και ως ενήλικοι γίναμε πιο αντιδραστικοί, πιο εκρηκτικοί και συναισθηματικά ασταθείς. Πολλοί από μας δεν καταλαβαίνουμε ή δε ξέρουμε πώς να εκφράσουμε τα συναισθήματα μας με υγιή τρόπο. Το δράμα, το φταίξιμο στους άλλους και άλλες αντιδράσεις έγιναν το φυσιολογικό για μας και μας έβγαλαν από την ευθυγράμμιση με την ανώτερη σοφία. Όταν προκαλούμαστε από μία κατάσταση, ο καθένας μας πρέπει να μάθει να χρησιμοποιεί τη δύναμη του, να λέει την αλήθεια του με ακεραιότητα. Επιλέξτε να μην αντιδράσετε με ασταθή τρόπο. Αν νιώθετε ότι το συναισθηματικό σας σώμα προσπαθεί να αναλάβει δράση, απλά απομακρυνθείτε αλλά βεβαιωθείτε ότι θα ασχοληθείτε αργότερα με τα συναισθήματα και τις συγκινήσεις σας. Όταν έχετε ηρεμήσει, παρατηρήστε την κατάσταση από μία ανώτερη προοπτική. Ρωτήστε τον εαυτό σας πως νιώθει, τι λέει το σώμα σας σε σας? Που κρατάτε αυτή τη δυσφορία στο σώμα σας? Που είναι οι σκέψεις σας? Υπάρχουν σκέψεις και συγκινήσεις που πρέπει να προσέξετε? Τι προσπαθούν να σας πουν? Αποφύγετε να είστε αντιδραστικοί αλλά κοιτάξτε τον πόνο σας. Τα αρνητικά συναισθήματα και οι συγκινήσεις πρέπει να απελευθερωθούν πριν καταφέρουμε να νιώσουμε αγάπη και συμπόνια για τον εαυτό μας και τους άλλους.

Η συναισθηματική μας υγεία είναι αυτή που προσδιορίζει την κατάσταση της ύπαρξης μας.

Λόγω του συναισθηματικού στρες, οι περισσότεροι από εμάς αποσυνδεόμαστε από τα συναισθήματα μας και πιέζουμε τις αρνητικές μας συγκινήσεις βαθιά μέσα μας.

Για να μπορέσουμε να απελευθερώσουμε τον πόνο μας και να κατακτήσουμε την ισορροπία και την καλή υγεία χρειάζεται να φέρουμε τις συγκινήσεις μας στην επιφάνεια έτσι ώστε να εκφραστούν πλήρως.

Η άρνηση φέρνει αυτοκαταστροφή και ασθένεια μέσα στο σύστημα μας.

Οι καταπιεσμένες συγκινήσεις θα βρουν έναν τρόπο να εκδηλωθούν, οπότε μας συμφέρει να προχωρήσουμε και να έρθουμε αντιμέτωποι μαζί τους όταν βγουν, έτσι ώστε να μην εκραγούν σε άλλους και σε ακατάλληλες στιγμές.

Οι οργισμένες εκρήξεις, οι φωνές και τα κλάματα χωρίς λόγο, οι κυκλοθυμίες, η κατάθλιψη, το άγχος, οι πόνοι του σώματος και οι αρρώστιες έχουν μηνύματα που προσπαθούν να μας τα αποκαλύψουν, αν ποτέ τα ακούγαμε.

Αν έχουμε αφυπνίσει και γειώσει το θεϊκό μας εαυτό μέσα στην ύπαρξη μας, τότε χρειάζεται να ελευθερώσουμε τους εαυτούς μας από την εμπλοκή του παρελθόντος. Η απόλυτη προσοχή, η αποδοχή και η συγχώρεση είναι οι πιο ισχυροί τρόποι για να αντιμετωπίσουμε τα καταπιεσμένα μας συναισθήματα.

Η μεταμόρφωση μπορεί να συμβεί μόνο όταν επιλέξουμε να πορευτούμε μέσα από τα συναισθήματα μας και τις συγκινήσεις μας.

Το φταίξιμο, ο θυμός, η μνησικακία και το μίσος είναι επιβεβαιωμένες ενδείξεις ότι τα συναισθήματα μας δεν έχουν πλήρως ενσωματωθεί και απελευθερωθεί.

Οι τοξικές συγκινήσεις θα πληγώσουν μόνο εμάς, όχι τους ανθρώπους με τους οποίους είμαστε αναστατωμένοι. Με το να υποθάλπουμε αυτά τα έντονα συναισθήματα, θα συνεχίσουμε να ελκύουμε ανθρώπους στη ζωή μας οι οποίοι έχουν τα ίδια συναισθηματικά προβλήματα με μας και ο καθένας μας θα τρέφεται από την αρνητική ενέργεια του άλλου.

Όπως η ενέργεια ελκύει ενέργεια, έτσι και οι ψυχές μας θα συνεχίσουν να φέρνουν σε εμάς ανθρώπους που θα αντανακλούν σε μας τη δική μας συναισθηματική ανισορροπία.

Όταν αποφασίσουμε να μετατρέψουμε τα χαμηλής δόνησης συναισθήματα μας, δε θα ελκύουμε πια σχέσεις χαμηλής δόνησης στις ζωές μας.

Πρέπει να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να νιώσει και να εκφράσει τα πάντα μέσα στο είναι μας. Μόλις επιτρέψουμε στον εαυτό μας να απελευθερώσει αρκετά από τα συναισθηματικά του μπλοκαρίσματα, θα γίνουμε λιγότερο αντιδραστικοί και θα καταφέρουμε να είμαστε γειωμένοι και στο κέντρο μας όταν αντιμετωπίζουμε μία δύσκολη κατάσταση ή ένα μάθημα ψυχής. Μ’ αυτό τον τρόπο θα περάσουμε στο ρόλο του παρατηρητή και θα μπορέσουμε να εντοπίσουμε το κίνητρο των συναισθημάτων μας έτσι ώστε να μπορέσουμε να τα αδρανοποιήσουμε. Τα συναισθήματα μας και οι συγκινήσεις μας είναι σημαντικά και έγκυρα. Πρέπει να μάθουμε να τα τιμούμε έτσι ώστε να μπορέσουμε να εξελιχθούμε μέσω του πόνου αλλά ταυτόχρονα κερδίζοντας τη σοφία που τα συναισθήματα μας προσπαθούν να μας δώσουν.

 

Καθώς η Γη αυξάνει τη δόνηση της, αναγκαζόμαστε να δούμε και να θεραπεύσουμε τα αρνητικά μας συναισθήματα. Η απάθεια, η αυταρέσκεια και η άρνηση για τα συναισθήματα μας, μας κρατάει σε χαμηλές δονήσεις. Πρέπει να αγωνιστούμε να γίνουμε συναισθηματικά ώριμοι, ειλικρινείς με τον εαυτό μας σχετικά με την εσωτερική δουλειά που κάνουμε. Πολλοί άνθρωποι λένε τα σωστά λόγια αλλά μέσα τους το εσωτερικό τους σώμα είναι μία τελείως διαφορετική πραγματικότητα. Ίσως είμαστε ικανοί να καλύπτουμε ή να μεταμφιέζουμε τα συναισθήματα μας προσωρινά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι έχουν εξαφανιστεί από τη ζωή μας. Αν δε μάθουμε πως να τα αναγνωρίζουμε, να τα νιώσουμε και να τα απελευθερώσουμε, τα συναισθήματα θα υπάρχουν μέσα μας.

Το τωρινό χάος που επικρατεί στον κόσμο είναι αντανάκλαση του δικού μας εσωτερικού χάους.

Δε θα έχουμε ποτέ ειρήνη σ’ αυτόν τον κόσμο μέχρι να βρούμε την ειρήνη μέσα μας. Όλοι οι άνθρωποι της κοινωνία μας αποφεύγουν να συνδεθούν με τα συναισθήματα τους για χιλιάδες χρόνια. Όλα τα συναισθηματικά γεγονότα που δεν έχουμε αντιμετωπίσει είναι σαν μαγνητικές εικόνες κολλημένες στο ενεργειακό μας πεδίο. Κάθε φορά που ενεργοποιούνται  αυτά τα γεγονότα έχουμε την ευκαιρία να απομαγνητίσουμε αυτές τις κολλημένες εικόνες, αν επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να νιώσουμε τα συναισθήματα μας. Δυστυχώς οι περισσότεροι από εμάς αντιστεκόμαστε σ’ αυτή τη διαδικασία και ανταποκρινόμαστε από τη θέση του πόνου και όχι της αγάπης και της συμπόνιας. Μαζεύουμε και στοιβάζουμε διάφορα. Κάνουμε τα πάντα για να μη μπορέσουμε να βιώσουμε τον πόνο. Παίρνουμε ναρκωτικά, παραδινόμαστε στο αλκοόλ και στο φαγητό, πέφτουμε με τα μούτρα στη δουλειά, γινόμαστε υπερκαταναλωτικοί, ψάχνουμε συνέχεια γιατρούς για φάρμακα και ασχολούμαστε με τα προβλήματα των άλλων έτσι ώστε να αποφύγουμε τα δικά μας. Όσο θα είμαστε σε άρνηση των αρνητικών συναισθημάτων μας δε θα μπορούμε να τα μεταμορφώσουμε και να τα απελευθερώσουμε. Η ενέργεια που έχουμε δημιουργήσει για τον εαυτό μας μέσα στο δικό μας ενεργειακό πεδίο δε μπορεί να καταστραφεί. Η ενέργεια δεν πεθαίνει ποτέ. Μένει μαζί μας μέχρι να αποφασίσουμε να τη μεταμορφώσουμε σε ενέργεια υψηλότερης δόνησης. Το πρόσθετο φως που πλημμυρίζει τον πλανήτη αυτή τη στιγμή ταρακουνάει τα συναισθηματικά μας σώματα και φέρνει στην επιφάνεια όλα τα στριμωγμένα μας συναισθήματα στην επιφάνεια για να θεραπευτούν και ν’ απελευθερωθούν. Ήρθε η στιγμή να φωτίσουμε το φορτίο μας.

• Βρείτε το χρόνο για να ξανασυνδεθείτε με τρία γεγονότα του παρελθόντος σας, όπου δε καταφέρατε να εκφράσετε ειλικρινά τα συναισθήματα σας. Γράψτε ένα γράμμα στον εαυτό σας, τους ανθρώπους που εμπλέκονταν στο γεγονός επιτρέποντας στον εαυτό σας να έρθει σ’ επαφή μ’ αυτά τα καταπιεσμένα συναισθήματα. Μετά κάψτε το, σκίστε το ή θάψτε το, βάζοντας πρόθεση ότι απελευθερώνετε όλα τα τοξικά συναισθήματα.
• Επανεξετάστε την εβδομάδα σας. Που επιτρέψατε στον εαυτό σας να κρύψει τα συναισθήματα του? Ήσασταν ανειλικρινής με τον εαυτό σας, έτσι ώστε να αποφύγετε να πληγώσετε τα συναισθήματα κάποιου άλλου εις βάρος των δικών σας?
• Το τελευταίο χρόνο πότε νιώσατε ότι υπερβάλλατε συναισθηματικά? Είσαστε συνηθισμένοι να μη λέτε την αλήθεια για το πώς νιώθετε με αποτέλεσμα να επιτρέπετε να φτάνουν τα πράγματα σε εκρηκτικές καταστάσεις και σε σημείο που δεν έχετε έλεγχο των συναισθημάτων σας?
• Βάλτε πρόθεση να είστε γνώστης των συναισθημάτων σας. Όταν κάτι εμφανίζεται και δεν είστε ικανοί να το εκφράσετε στον άλλο, δεσμευτείτε ότι θα το εκφράσετε κατ’ ιδίαν. Τα συναισθήματα σας είναι σημαντικά και ισχυρά. Αν τους αντισταθείτε θα επιμείνουν. Θα αποθηκευτούν μέσα στην ενέργεια σας περιμένοντας για την επόμενη ευκαιρία απελευθέρωσης.
• Μη φοβάστε τα συναισθήματα σας. Φερθείτε τους φιλικά. Όταν εμφανίζονται, κάντε ερωτήσεις. Παρατηρήστε πως νιώθετε και ρωτήστε τους γιατί είναι εδώ. Ρωτήστε τους τι έχουν να σας διδάξουν.
• Μην φορτώνετε τα συναισθήματα σας πάνω σ’ άλλους. Αν δεν είμαστε προσεκτικοί, τα συναισθήματα μπορούν να μας δημιουργήσουν επιπλέον κάρμα. Χρειάζεται να μάθουμε να τα ισορροπούμε, να τα εκφράζουμε και να τα απελευθερώνουμε με θετικό τρόπο. Επειδή είναι αντιδραστικά, μπορούν να επηρεάσουν την υγεία μας. Το καλύτερο είναι να νιώθουμε τα συναισθήματα αλλά να ελέγχουμε τις συγκινήσεις και τις αντιδραστικές συμπεριφορές.
• Πηγαίνετε στο δωμάτιο σας, κλείστε την πόρτα και τσιρίξτε. Οι κραυγές είναι ένας υπέροχος τρόπος να απελευθερώσετε καταπιεσμένες ενέργειες. Βάλτε πρόθεση να απελευθερώστε όλα όσα δεν σας εξυπηρετούν πια και τσιρίξτε σ’ ένα μαξιλάρι μ΄όλο σας το είναι.
• Επιτρέψτε στον εαυτό σας να κλάψει. Τα δάκρυα μας επιτρέπουν να έρθουμε σ’ επαφή με τα βαθύτερα μας συναισθήματα. Το κλάμα βγαίνει από τη καρδιά μας και είναι δώρο χάρης από το Θεό.
• Οι συναισθηματικές πληγές αποθηκεύονται μέσα στους ιστούς του σώματος μας και στα ενεργειακά πεδία που περιβάλλουν το σώμα μας. Η άσκηση είναι ένας εκπληκτικός τρόπος να μετακινήσεις την κολλημένη ενέργεια. Η γιόγκα, το περπάτημα, το τρέξιμο, ο χορός κ.α. επιτρέπουν τη ροή της ενέργειας και βοηθούν στα συναισθηματικά ξεμπλοκαρίσματα.
• Κάντε μία ενεργειακή θεραπεία. Η θεραπευτική δουλειά θα σας βοηθήσει στην απελευθέρωση των συναισθημάτων σας.

Κατάσταση πνευματικού συναγερμού: Κατανόηση και θεραπεία των κρίσεων μεταμόρφωσης!

(από το 4^ο κεφάλαιο του βιβλίου του Stanislav Grof, το 2000, εκδόσεις Αρχέτυπο. Τα σχόλια στις παρενθέσεις είναι της Χριστίνας Αλεξανδροπούλου)

Μια από τις σημαντικότερες συνέπειες της έρευνας των ολοτροπικών (από τις ελληνικές λέξεις όλος και τρέπειν, δηλαδή τρεπόμενες/κινούμενες προς την ολότητα) καταστάσεων είναι η συνειδητοποίηση ότι πολλές από τις συνθήκες που σήμερα ονομάζουμε ψυχωτικές και τις αντιμετωπίζουμε αδιακρίτως με κατασταλτική φαρμακευτική αγωγή, είναι στην πραγματικότητα δύσκολα στάδια μιας ριζικής μεταμόρφωσης της προσωπικότητας και μιας πνευματικής διάνοιξης. Αν κατανοηθούν και στηριχτούν σωστά αυτές οι ψυχοπνευματικές κρίσεις μπορούν να οδηγήσουν σε συγκινησιακή και ψυχοπνευματική θεραπεία, αξιοσημείωτες ψυχικές αλλαγές και συνειδησιακή εξέλιξη (Grof & Grof 1989, 1990).

Επεισόδια τέτοιου χαρακτήρα μπορούν να βρεθούν στις βιογραφίες των σαμάνων, των γιόγκι, των μυστικών και των αγίων. Η παγκόσμια μυστική φιλολογία περιγράφει αυτές τις κρίσεις ως σημαντικούς οδοδείκτες στην πνευματική ατραπό και επιβεβαιώνει το θεραπευτικό και μεταμορφωτικό τους δυναμικό. Οι συμβατικοί ψυχίατροι δεν μπορούν να δουν καμιά διαφορά ανάμεσα στις ψυχοπνευματικές κρίσεις, ή ακόμη και σχετικά απλές μυστικές καταστάσεις, και στη σοβαρή διανοητική νόσο, λόγω του στενού εννοιολογικού τους πλαισίου. Η ακαδημαϊκή ψυχιατρική έχει ένα μοντέλο της ψυχής που περιορίζεται στη μεταγεννητική βιογραφία και μια ισχυρή βιολογική κλίση. Αυτά είναι σοβαρά εμπόδια για την κατανόηση της φύσης και του περιεχομένου των ψυχωτικών καταστάσεων.

Ο όρος κατάσταση πνευματικού συναγερμού, τον οποίο η Χριστίνα και εγώ επινοήσαμε γι ‘αυτές τις καταστάσεις, παραπέμπει στο θετικό τους δυναμικό. Είναι ένα παιχνίδι με λέξεις που υποδηλώνουν μια κρίση, αλλά, την ίδια στιγμή, και μια ευκαιρία «ανάδυσης», ανόδου σε ένα υψηλότερο επίπεδο ψυχολογικής λειτουργίας και πνευματικής επίγνωσης. Συχνά αναφέρουμε σε αυτό το πλαίσιο τον κινέζικο χαρακτήρα για την κρίση που δίνει ανάγλυφα την ιδέα της πνευματικής ανάδυσης. Αυτό το ιδεόγραμμα συντίθεται από δυο εικόνες, η μια από τις οποίες αντιπροσωπεύει τον κίνδυνο και η άλλη τη δυνατότητα.

Ανάμεσα στα πλεονεκτήματα που μπορεί κάποιος να εξαγάγει από τις ψυχοπνευματικές κρίσεις οι οποίες αφήνονται να διατρέξουν τη φυσική τους πορεία είναι η ψυχοσωματική υγεία, το αυξανόμενο κέφι για ζωή, μια πιο αποτελεσματική στρατηγική της ζωής και διευρυμένη κοσμοαντίληψη που περιλαμβάνει τις πνευματικές διαστάσεις της ύπαρξης. Η επιτυχημένη ολοκλήρωση και αφομοίωση τέτοιων επεισοδίων επίσης συνεπάγεται ουσιώδη μείωση της επιθετικότητας, αύξηση της φυλετικής, πολιτικής και θρησκευτικής ανοχής, οικολογική συνείδηση και βαθιές αλλαγές στην ιεράρχηση των αξιών και των υπαρξιακών προτεραιοτήτων. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως η επιτυχής ολοκλήρωση και αφομοίωση των ψυχοπνευματικών κρίσεων μπορεί να ωθήσει το άτομο σε ένα υψηλότερο επίπεδο συνειδησιακής εξέλιξης.

Τις τελευταίες δεκαετίες, είδαμε ένα γοργά αυξανόμενο ενδιαφέρον για τα πνευματικά ζητήματα που οδηγεί σε εκτεταμένους πειραματισμούς με αρχαίες, ιθαγενείς και μοντέρνες «τεχνολογίες του Ιερού», τεχνικές αλλοίωσης της συνείδηση οι οποίες μπορούν να υποβοηθήσουν την πνευματική διάνοιξη. Ανάμεσά τους είναι διάφορες σαμανικές μέθοδοι, ανατολικές πρακτικές διαλογισμού, ψυχεδελικές ουσίες, πανίσχυρες βιωματικές ψυχοθεραπείες και εργαστηριακές μέθοδοι τις οποίες ανέπτυξε η πειραματική ψυχιατρική. Σύμφωνα με τις τρέχουσες σφυγμομετρήσεις ο αριθμός των Αμερικανών που είχαν κάποιου είδους πνευματικές εμπειρίες έχει αυξηθεί σημαντικά στο δεύτερο μισό του αιώνα που διανύουμε. Φαίνεται ότι αυτό συνοδεύτηκε από μια παράλληλη αύξηση των καταστάσεων πνευματικού συναγερμού.

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται να συνειδητοποιούν ότι η αυθεντική πνευματικότητα που βασίζεται σε βαθιά προσωπική εμπειρία είναι μια ανυπολόγιστα σημαντική διάσταση της ζωής. Ενόψει της κλιμακούμενης παγκόσμιας κρίσης που έχει προκαλέσει ο υλιστικός προσανατολισμός του δυτικού τεχνολογικού πολιτισμού, γίνεται φανερό ότι πληρώνουμε μεγάλο τίμημα για την απόρριψη και την άρνηση της πνευματικότητας. Έχουμε εξορίσει από τη ζωή μας μια δύναμη που τρέφει, ενδυναμώνει και δίνει νόημα στην ανθρώπινη ύπαρξη.

Στο ατομικό επίπεδο, το τίμημα για την απώλεια της πνευματικότητας είναι ένας φτωχός, αποξενωμένος, μη ικανοποιητικός τρόπος ζωής και η άνοδος των συγκινησιακών και ψυχοσωματικών διαταραχών. Στο συλλογικό επίπεδο, η απουσία πνευματικών αξιών οδηγεί σε στρατηγικές της ύπαρξης οι οποίες απειλούν τη συνέχιση της ζωής στον πλανήτη, όπως η λαφυραγώγηση των μη ανανεώσιμων πηγών, η μόλυνση του φυσικού περιβάλλοντος, η διατάραξη της οικολογικής ισορροπίας και η χρήση βίας ως κύριου μέσου για την επίλυση των προβλημάτων.

Είναι λοιπόν προς συμφέρον όλων μας να βρούμε τρόπους για να επαναφέρουμε την πνευματικότητα στην ατομική και συλλογική μας ζωή. Αυτό θα έπρεπε να περιλαμβάνει όχι μόνο θεωρητική αναγνώριση της πνευματικότητας ως ζωτικής πλευράς της ύπαρξης, αλλά επίσης την ενθάρρυνση και την κοινωνική καθιέρωση δραστηριοτήτων οι οποίες θα διευκόλυναν την πρόσβαση σε πνευματικές διαστάσεις της πραγματικότητας. Και ένα σημαντικό μέρος αυτής της προσπάθειας θα έπρεπε να είναι η ανάπτυξη ενός κατάλληλου συστήματος υποστήριξης για ανθρώπους οι οποίοι υφίστανται κρίσεις πνευματικής διάνοιξης που θα τους βοηθούσε να επωφεληθούν από το θετικό δυναμικό αυτών των καταστάσεων.

Το 1980 η Χριστίνα και εγώ ιδρύσαμε το Δίκτυο Καταστάσεων Πνευματικού Συναγερμού (SEN), έναν οργανισμό που φέρει σε επαφή άτομα τα οποία υφίστανται ψυχοπνευματικές κρίσεις με επαγγελματίες που είναι πρόθυμοι να προσφέρουν βοήθεια βασιζόμενοι στη νέα κατανόηση αυτών των καταστάσεων. Θυγατρικοί κλάδοι του SEN σήμερα υπάρχουν σε πολλές χώρες του κόσμου.

Μηχανισμοί πυροδότησης των καταστάσεων πνευματικού συναγερμού

Σε πολλές περιπτώσεις είναι δυνατό να εξακριβώσουμε την κατάσταση η οποία προκάλεσε την ψυχοσωματική κρίση. Ενδέχεται να είναι ένας κατεξοχήν σωματικό παράγοντα, όπως αρρώστια, δυστύχημα ή εγχείρηση. Σε άλλες περιπτώσει, μια ακραία σωματική καταπόνηση ή παρατεταμένη έλλειψη ύπνου εμφανίζεται ως ο άμεσος πυροδοτικός παράγοντας. Στις γυναίκες μπορεί να είναι ο τοκετός, η αποβολή ή η άμβλωση. Έχουμε συναντήσει επίσης καταστάσεις όπου το ξεκίνημα της διαδικασίας συνέπεσε με μια εξαιρετικά ισχυρή σεξουαλική εμπειρία.

Σε άλλες περιπτώσεις η ψυχοπνευματική κρίση ξεκινάει αμέσως έπειτα από μια τραυματική συγκινησιακή εμπειρία. Τέτοια μπορεί να είναι η απώλεια μια σημαντική σχέσης όπως θάνατος παιδιού ή άλλου στενού συγγενή, χωρισμός ή τέλος ενός ερωτικού δεσμού. Όμοια η έναρξη μπορεί να προκύψει αμέσως μετά από μια σειρά ατυχιών, όπως απώλεια της δουλειάς ή της περιουσίας. Σε άτομα με προδιάθεση η «τελευταία σταγόνα» ενδέχεται να είναι μια εμπειρία με ψυχεδελικές ουσίες ή μια συνεδρία βιωματικής ψυχοθεραπείας.

Ένας από τους πιο ισχυρούς καταλύτες της κατάστασης πνευματικού συναγερμού φαίνεται πως είναι η βαθιά εμπλοκή σε διάφορες μορφές διαλογισμού και πνευματικών πρακτικών. Αυτό δεν μας εκπλήσσει, δεδομένου ότι τέτοιες μέθοδοι είναι ειδικά σχεδιασμένες ώστε να προκαλούν πνευματικές εμπειρίες. Έχουμε επανειλημμένα έρθει σε επαφή με πρόσωπα στα οποία η προϊούσα αυθόρμητη εμφάνιση ολοτροπικών καταστάσεων έχει πυροδοτηθεί από πρακτική Ζεν ή διαλογισμού Βιπασάνα Βουδισμού, Κουνταλίνη γιόγκα, σουφικών ασκήσεων, μοναστικής ενατένισης ή χριστιανικής προσευχής.

Το μεγάλο φάσμα των πυροδοτικών μηχανισμών στις καταστάσεις πνευματικού συναγερμού δείχνει σαφώς ότι η ετοιμότητα του ατόμου για εσωτερική μεταμόρφωση παίζει πολύ πιο σημαντικό ρόλο από τα εξωτερικά ερεθίσματα. Όταν αναζητάμε έναν κοινό παρονομαστή ή μια τελική κοινή διαδρομή των καταστάσεων που περιγράψαμε παραπάνω βρίσκουμε ότι όλες προϋποθέτουν μια ριζική μετατόπιση της ισορροπίας ανάμεσα σε συνειδητές και ασυνείδητες διεργασίες. Η εξασθένιση των ψυχικών αμυνών ή αντίστροφα η αύξηση ενεργειακού φορτίου του ασυνείδητου δυναμικού, κάνουν δυνατό να αναδυθεί το ασυνείδητο (και υπερσυνειδητό) υλικό στη συνείδηση.

Είναι ευρέως γνωστό ότι οι ψυχικές άμυνες μπορούν να εξασθενίσουν από μια ποικιλία βιολογικών προσβολών όπως ένα φυσικό τραύμα, εξάντληση, στέρηση ύπνου ή τοξίνωση. Τα ψυχολογικά τραύματα μπορούν να κινητοποιήσουν το ασυνείδητο, ιδιαίτερα όταν εμπεριέχουν στοιχεία που επαναφέρουν στη μνήμη παλαιότερα τραύματα και αποτελούν μέρος ενός σημαντικού συστήματος COEX (Συστήματα Συμπυκνωμένης Εμπειρίας, συγκινησιακά φορτισμένες μνήμες διαφόρων περιόδων της ζωής μας οι οποίες μοιάζουν μεταξύ τους ως προς την ποιότητα της συγκίνησης ή τη σωματική αίσθηση που έχουν κοινή). Το ισχυρό δυναμικό του τοκετού ως πυροδοτικό παράγοντα ψυχοπνευματικής κρίσης μοιάζει να αντανακλά το γεγονός ότι η γέννηση συνδυάζει τη βιολογική εξασθένιση με ειδική απενεργοποίηση των περιγεννητικών (perinatal, από τη ελληνο-λατινική ρίζα natalis σημαίνει κοντά ή γύρω, επομένως ότι αφορά τη γέννηση) αναμνήσεων.

Αποτυχίες και απογοητεύσεις στην προσωπική και επαγγελματική ζωή μπορούν να υπονομεύσουν και να ματαιώσουν τα εξωτερικά προσανατολιζόμενα κίνητρα και φιλοδοξίες του ατόμου. Αυτό καθιστά δυσκολότερο το να χρησιμοποιεί τις εξωτερικές δραστηριότητες ως διαφυγή από συγκινησιακά προβλήματα και οδηγεί σε ψυχολογική απόσυρση και μετάθεση της προσοχής του στον εσωτερικό κόσμο. Ως αποτέλεσμα, τα ασυνείδητα περιεχόμενα ενδέχεται να αναδυθούν στη συνείδηση και να παρέμβουν στην καθημερινή εμπειρία του ατόμου ή και να την κατακλύσουν ολοκληρωτικά!

Διάγνωση των καταστάσεων πνευματικού συναγερμού.

Όταν τονίζουμε την ανάγκη να αναγνωριστεί η ύπαρξη καταστάσεων πνευματικού συναγερμού, αυτό δεν σημαίνει μια χωρίς διάκριση απόρριψη των θεωριών και των πρακτικών της συμβατικής ψυχιατρικής. Ούτε όλες οι καταστάσεις που σήμερα διαγιγνώσκονται ως ψυχωτικές είναι κρίσεις ψυχοπνευματικής μεταμόρφωσης ή διαθέτουν ένα θεραπευτικό δυναμικό. Τα επεισόδια των ασυνήθιστων καταστάσεων συνείδησης καλύπτουν ένα πολύ ευρύ φάσμα από καθαρά πνευματικές εμπειρίες μέχρι καταστάσεις που είναι σαφώς βιολογικού χαρακτήρα και απαιτούν την ιατρική φροντίδα. Ενώ οι συμβατικοί ψυχίατροι γενικά τείνουν να παθολογικοποιούν τις μυστικές καταστάσεις υπάρχει επίσης και το αντίστροφο σφάλμα να ρομαντικοποιούνται και να εξυμνούνται ψυχωτικές καταστάσεις ή ακόμα χειρότερα να παραβλέπεται ένα σοβαρό ιατρικό πρόβλημα.

Πολλοί διανοητικά υγιείς επαγγελματίες που συναντούν την έννοια της κατάστασης πνευματικού συναγερμού θέλουν να ξέρουν τα ακριβή κριτήρια με τα οποία μπορεί κάποιος να κάνει «διαφοροδιάγνωση» ανάμεσα στην κατάσταση πνευματικού συναγερμού και την ψύχωση. Δυστυχώς είναι καταρχάς αδύνατο να γίνει τέτοια διαφοροποίηση σύμφωνα με τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται στη σωματική ιατρική. Αντίθετα με τις ασθένειες που έχει να αντιμετωπίσει η τελευταία, οι ψυχωτικές καταστάσεις που δεν είναι σαφώς οργανικής φύσεως, οι «λειτουργικές ψυχώσεις», δεν διαγιγνώσκονται ιατρικά. Στην πραγματικότητα είναι αμφισβητήσιμο ακόμα και το αν θα έπρεπε να αποκαλούνται ασθένειες.

Οι λειτουργικές ψυχώσεις οπωσδήποτε δεν είναι ασθένειες με την ίδια έννοια που είναι ο διαβήτης, ο τυφοειδής πυρετός ή η κακοήθης αναιμία. Δεν προσφέρουν οποιαδήποτε κλινικά ή ιατρικά ευρήματα που θα υποστήριζαν τη διάγνωση και θα δικαιολογούσαν την υπόθεση ότι έχουν μια βιολογική βάση. Η διάγνωση τέτοιων καταστάσεων βασίζεται εξ ολοκλήρου στην παρατήρηση ασυνήθιστων εμπειριών και συμπεριφορών για τις οποίες η σύγχρονη ψυχιατρική δεν έχει καμιά επαρκή εξήγηση. Ο άνευ νοήματος προσδιορισμός «ενδογενής» που χρησιμοποιείται για αυτές τις καταστάσεις ισοδυναμεί με αποδοχή αυτής της άγνοιας. Προς το παρόν δεν υπάρχει λόγος να αναφέρουμε αυτές τις καταστάσεις ως «ψυχικές ασθένειες» και να υποθέτουμε πως οι εμπειρίες τις οποίες περιλαμβάνουν είναι προϊόντα μιας παθολογικής διεργασίας στον εγκέφαλο που πρόκειται να ανακαλυφτεί από τη μελλοντική έρευνα.

Αν το σκεφτούμε καλύτερα συνειδητοποιούμε ότι είναι εξαιρετικά απίθανο μια παθολογική διεργασία που προσβάλει τον εγκέφαλο να μπορεί από μόνη της να γεννήσει το απίστευτα πλούσιο βιωματικό φάσμα των καταστάσεων οι οποίες σήμερα διαγιγνώσκονται ως ψυχωτικές. Πως θα μπορούσε μια υποτιθέμενη ανώμαλη διεργασία στον εγκέφαλο να γεννήσει εμπειρίες όπως οι πολιτισμικά προσδιορισμένες αλληλουχίες ψυχοπνευματικού θανάτου και αναγέννησης, πειστικές ταυτίσεις με τον Χριστό στο σταυρό ή με το χορευτή Σίβα, ένα επεισόδιο που περιλαμβάνει θάνατο στα οδοφράγματα του Παρισιού στη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης ή περίπλοκες σκηνές απαγωγής από εξωγήινους;

Όταν παρόμοιες εμπειρίες εκδηλώνονται υπό περιστάσεις στις οποίες οι βιολογικές μεταβολές είναι με ακρίβεια καθορισμένες, όπως στη χορήγηση συγκεκριμένων δόσεων χημικά καθαρού LSD-25, (ο συγγραφέας δεν υπονοεί την αλόγιστη χρήση, εκτός εργαστηριακών συνθηκών, διάφορων ψυχεδελικών ουσιών) η φύση και η προέλευση του περιεχομένου τους παραμένει βαθύ μυστήριο. Το φάσμα των δυνατών αντιδράσεων στο LSD είναι εξαιρετικά ευρύ και περιλαμβάνει επεισόδια μυστικής αγαλλίασης, αισθήματα κοσμικής ενότητας, αίσθηση ενότητας με το Θεό και εμπειρίες από προηγούμενες ζωές, όπως και παρανοϊκές καταστάσεις, μανιακά επεισόδια, αποκαλυπτικά οράματα, αποκλειστικά ψυχοσωματικές αντιδράσεις και πολλά άλλα. Η ίδια δοσολογία αν δοθεί σε διαφορετικά άτομα ή επαναλαμβανόμενα στο ίδιο πρόσωπο ενδέχεται να προκαλέσει πολύ διαφορετικές εμπειρίες.

Χημικές μεταβολές στον οργανισμό προφανώς παίζουν ρόλο καταλύτη για την εμπειρία, αλλά δεν είναι από μόνες τους ικανές να δημιουργήσουν τη σύνθετη εικονοποιία και τις πλούσιες φιλοσοφικές και πνευματικές ενοράσεις, για να μην αναφέρουμε την παροχή πρόσβασης σε νέες πληροφορίες γύρω από διάφορες όψεις του σύμπαντος. Η χορήγηση LSD άλλων παρόμοιων ουσιών μπορεί να εξηγήσει την ανάδυση βαθιού ασυνείδητου υλικού στη συνείδηση, αλλά δεν μπορεί να εξηγήσει τη φύση και τα περιεχόμενα του. Για να κατανοήσουμε τη φαινομενολογία των ψυχεδελικών καταστάσεων απαιτείται μια προσέγγιση πολύ πιο υποψιασμένη και σύνθετη από μια απλή αναφορά σε ανώμαλες βιοχημικές ή βιολογικές διεργασίες του εγκεφάλου. Αυτό κάνει αναγκαία μια περιεκτική προσέγγιση στην οποία θα συμπεριλαμβάνεται η υπερατομική ψυχολογία, η μυθολογία, η φιλοσοφία και η συγκριτική θρησκειολογία. Το ίδιο ισχύει και για τις ψυχοπνευματικές κρίσεις!

Οι εμπειρίες που εκδηλώνονται στην κατάσταση ψυχοπνευματικού συναγερμού ολοφάνερα δεν είναι τα πλαστά προϊόντα παθοφυσιολογικών διεργασιών του εγκεφάλου που παρεκκλίνουν, αλλά ανήκουν στην ψυχή ως τέτοια. Φυσικά για να είμαστε σε θέση να το δούμε έτσι πρέπει να υπερβούμε τη στενή κατανόηση της ψυχής που μας παρέχει η συμβατική ψυχιατρική και να χρησιμοποιήσουμε ένα πολύ διευρυμένο εννοιολογικό πλαίσιο. Παραδείγματα τέτοιων διευρυμένων μοντέλων της ψυχής είναι η χαρτογραφία που περιέγραψα νωρίτερα σε αυτό το βιβλίο, η φασματική ψυχολογία του Ken Wilber (Wilber 1977), η ψυχοσύνθεση του Roberto Assagioli (Assagioli 1976) και η ιδέα του Κ. Γκ. Γιούνγκ για την ψυχή ως anima mundi η παγκόσμια ψυχή, η οποία εμπερικλείει το ιστορικό και αρχετυπικό συλλογικό ασυνείδητο (Γιούνγκ 1958). Μια τέτοια ευρεία και περιεκτική κατανόηση της ψυχής χαρακτηρίζει επίσης τις μεγάλες ασιατικές φιλοσοφίες και τις μυστικές παραδόσεις του κόσμου.

Από τη στιγμή που οι λειτουργικές ψυχώσεις δεν ορίζονται ιατρικά άλλα ψυχολογικά, είναι αδύνατο να γίνει μια αυστηρή διαφοροδιάγνωση ανάμεσα στην κατάσταση πνευματικού συναγερμού και την ψύχωση, με τον τρόπο που γίνεται στην ιατρική πρακτική σε σχέση με διάφορες μορφές εγκεφαλίτιδας, εγκεφαλικούς όγκους ή άνοιες. Δεδομένου αυτού του γεγονότος, είναι άραγε δυνατό να κάνουμε τις οποιεσδήποτε διαγνωστικές υποθέσεις; Πως μπορούμε να προσεγγίσουμε αυτό το πρόβλημα και τι θα μπορούσαμε να προσφέρουμε στη θέση μιας καθαρής και αδιαμφισβήτητης διαφοροδιάγνωσης ανάμεσα στην κατάσταση πνευματικού συναγερμού και την ψυχική ασθένεια;

Μια βιώσιμη εναλλακτική λύση θα ήταν να ορίσουμε τα κριτήρια που θα μας επέτρεπαν να προσδιορίσουμε ποια άτομα από εκείνα που βιώνουν έντονες και αυθόρμητες ολοτροπικές καταστάσεις συνείδησης είναι καλοί υποψήφιοι για θεραπευτική στρατηγική ή οποία επικυρώνει και υποστηρίζει τη διαδικασία. Και αντίστροφα, μπορούμε να προσπαθήσουμε να ορίσουμε υπό ποιες συνθήκες η χρήση μιας εναλλακτικής προσέγγισης δεν θα ήταν αρμόζουσα και πότε η τρέχουσα πρακτική της ψυχοφαρμακολογικής καταστολής των συμπτωμάτων είναι προτιμότερη.

Απαραίτητη προϋπόθεση για μια τέτοια αξιολόγηση είναι μια καλή ιατρική εξέταση η οποία αποκλείει καταστάσεις που είναι οργανικής φύσης και απαιτούν βιολογική αντιμετώπιση. Από τη στιγμή που αυτό γίνει η επόμενη καθοδηγητική γραμμή είναι η φαινομενολογία των ίδιων των ασυνήθιστων καταστάσεων συνείδηση. Οι καταστάσεις πνευματικού συναγερμού περιέχουν ένα συνδυασμό βιογραφικών, περιγεννητικών και υπερατομικών εμπειριών οι οποίες περιγράφηκαν νωρίτερα στην συζήτηση της διευρυμένης χαρτογραφίας της ψυχής.

Εμπειρίες αυτού του είδους ενδέχεται να προκληθούν σε μια ομάδα τυχαία επιλεγμένων «φυσιολογικών» ανθρώπων όχι μόνο από ψυχεδελικές ουσίες αλλά και από μέσα τόσο απλά όσο ο διαλογισμός, η σαμανική τυμπανοκρουσία, γρηγορότερη αναπνοή, υποβλητική μουσική, εργασία με το σώμα και άλλες παραλλαγές μη φαρμακολογικών τεχνικών.

Όσοι από εμάς εργάζονται με την ολοτροπική αναπνοή βλέπουν καθημερινά τέτοιες εμπειρίες στα εργαστήρια και τα σεμινάριά τους και έχουν την ευκαιρία να εκτιμήσουν το θεραπευτικό και μεταμορφωτικό τους δυναμικό. Ενόψει αυτού του γεγονότος, είναι δύσκολο να αποδώσουμε τέτοιες εμπειρίες σε κάποια εξωτική και άγνωστη ακόμα παθολογία όταν ανακύπτουν αυθόρμητα στη διάρκεια της καθημερινής ζωή. Είναι πολύ εύλογο να προσεγγίσουμε αυτές τις εμπειρίες με τον ίδιο τρόπου που τις προσεγγίζουμε στις ολοτροπικές συνεδρίες – να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να παραδοθούν στη διαδικασία και να υποστηρίξουμε την ανάδυση και την πλήρη έκφραση του ασυνείδητου υλικού που γίνεται προσιτό.

Ένας άλλος σημαντικός προγνωστικός δείκτης είναι η στάση του προσώπου απέναντι στη διαδικασία και το ιδιαίτερο βιωματικό του ύφος. Είναι γενικά πολύ ενθαρρυντικό όταν άνθρωποι που έχουν ολοτροπικές εμπειρίες αναγνωρίζουν ότι αυτό που τους συμβαίνει είναι μια εσωτερική διεργασία, είναι ανοιχτοί στη βιωματική εργασία και ενδιαφέρονται να τη δοκιμάσουν. Υπερατομικές στρατηγικές δεν είναι κατάλληλες για πρόσωπα από τα οποία λείπει αυτή η στοιχειώδης ενόραση, χρησιμοποιούν κατεξοχήν το μηχανισμό της προβολής ή πάσχουν από διωκτικές παραισθήσεις. Η ικανότητα σύναψης μιας καλής θεραπευτικής σχέσεις με αρκετή ποσότητα εμπιστοσύνης είναι απολύτως ουσιώδες προαπαιτούμενο για την ψυχοθεραπευτική εργασία με ανθρώπους σε κρίση.

Είναι επίσης πολύ σημαντικό να δώσουμε προσοχή στον τρόπο με τον οποίο οι αναλυόμενοι μιλούν για τις εμπειρίες τους. Ο τρόπος επικοινωνίας, από μόνος του συχνά διαχωρίζει τους φερέλπιδες υποψήφιους από τους ακατάλληλους ή αμφίβολους. Είναι πολύ καλός προγνωστικός δείκτης αν το πρόσωπο περιγράφει τις εμπειρίες με τρόπο συνεκτικό και αρθρωμένο, όσο ασυνήθιστο και παράξενο και αν είναι το περιεχόμενο τους. Με μια έννοια είναι παρόμοιο με το να ακούς μια περιγραφή εκ μέρους κάποιου ο οποίος είχε μόλις μια ψυχεδελική συνεδρία, όπου με πνευματώδη τρόπο περιγράφει εκείνο που σε ένα απληροφόρητο πρόσωπο θα μπορούσε να φαντάζει σαν παράξενες και εξωφρενικές εμπειρίες.

(από προηγούμενη σελίδα, 180)

{…η διαφορά ανάμεσα στο μυστικισμό και την πνευματική διαταραχή δεν έγκειται τόσο στη φύση και το περιεχόμενο των εμπειριών όσο στη στάση του υποκειμένου απέναντί τους, το «βιωματικό ύφος», τον τρόπο ερμηνείας και την ικανότητα αφομοίωσης τους στην ψυχική ζωή του ατόμου. Ο Joseph Campbell συχνά χρησιμοποιούσε στις διαλέξεις του ένα παράθεμα που συλλαμβάνει αυτή τη σχέση : «Ο ψυχωτικός πνίγεται στα ίδια νερά στα οποία ο μυστικός κολυμπά με μακαριότητα» …}

Κατάλογος των σημαντικότερων ποικιλιών ψυχοπνευματικής κρίσης

• Σαμανική κρίση
• Αφύπνιση της Κουνταλίνη
• Επεισόδια ενοποιημένης συνείδησης (εμπειρίες κορύφωσης)
• Ψυχολογική ανανέωση μέσω επιστροφής στο κέντρο
• Κρίση ψυχικής διάνοιξης
• Εμπειρίες προηγούμενων ζωών
• Επικοινωνία με πνευματικούς οδηγούς και «διάμεση επικοινωνία» (channeling)
• Επιθανάτιες εμπειρίες (NDE)
• Συναντήσεις με UFO και εμπειρίες απαγωγής από εξωγήινους
• Καταστάσεις κατοχής
• Αλκοολισμός και εθισμός σε ναρκωτικά

Καλές γιορτές

“Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ρέικι σας εύχεται Χριστούγεννα γεμάτα αγάπη και ένα καρποφόρο νέο έτος, αυτοπραγμάτωσης, γειωμένης φώτισης, ατομικής και συλλογικής μεταμόρφωσης”

Ο σύλλογος μας συνεχίζει.

Της Αννας Παπαδάτου

Μετά τις τελευταίες εκλογές στις αρχές του καλοκαιριού ο σύλλογός μας προχωράει δυναμικά. Έγινε μια μετακίνηση μελών και με χαρά οι παλαιότεροι καλοσωρίσαμε τα νέα μέλη. Καλωσορίσαμε το ξεκίνημα για νέα δράση, για περισσότερη επαφή , αλλά και συμμετοχή  στην πραγματικότητα που ζούμε.

Προσωπικά χάρηκα και καλωσόρισα τα μέλη και το δημιουργικό τους όραμα για περισσότερη σύνδεση, ενεργοποίηση και δράση. Η συνάντησή μας στην Πνύκα άνοιξε τον δρόμο στην ομαδική μας  ταυτότητα . Μας έδωσε ένα δώρο συνήχησης  μέσα από την ενέργεια του ρέικι. Πλημμύρησε η ψυχή μας από αυτό το πνεύμα της ενότητας μέσα στον δρόμο του Ρέϊκι. Αναγνωρίζουμε ότι  βιώνουμε τις  διαφορετικές μας απόψεις την ατομική μας διαφορετικότητα  και το κάλεσμα στον διαλογισμό του Ναμαστε.  Το Ρέικι καλεί όλους μας στην προσωπική μας ανύψωση. Να ανταμώσουμε όλοι σε ένα πιο υψηλό σημείο . Αυτό που μας προσφέρει η ανέλιξη. Αλλωστε δεν είναι αυτός ο στόχος της συνεύρεσής μας;

Με χαρά εν όψει του Φθινόπωρου (νέα χρονιά) καλωσορίζω αυτήν την αύξηση της σύνδεσής μας και την δράση που μας καλεί. Το συλλογικό διαρκώς καλεί το ατομικό για μια διαρκή αναβάθμιση και μεταμόρφωση. Αυτό συμβαίνει καθημερινά στην ζωή μας . Η έννοια της ομάδας διευρύνεται και ζητάει να γίνεται ουσιαστική. Το ίδιο συμβαίνει και στον σύλλογό μας. Ας στέλνουμε μέσα από τα την καρδιά μας ρέικι στον σύλλογό μας. Επιστρέφει πάλι σε όλους μας και στην κοινότητα ρέικι. Κι ας απλώνεται φέρνοντας φως και αγάπη σε όλη την γραμμή του χρόνου . Ενεργειακή ανέλιξη δυναμώνει την σπείρα της εξέλιξης όλων μας. Ενα νέο μοτίβο ολότητας όπου ο ένας είναι όλοι και οι όλοι είναι ένας.

Καλό προχώρημα στον σύλλογό μας με πολύ-πολύ αγάπη και φως για όλους μας.

Αννα Παπαδατου

Διδασκαλία ΡΕΙΚΙ

 

Ελάχιστες Προϋποθέσεις για τη Διδασκαλία του Ρέικι εγκεκριμένες από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Ρέικι

Με την εγγραφή σας στόν σύλλογο δηλώνετε ρητά οτι αποδέχεστε τις ελάχιστες προυποθέσεις που εχει θέσει ο σύλλογος

* Οι βαθμοί του Ουσούι Ρέικι δίνονται ξεχωριστά και όχι μαζί (δηλαδή δεν μπορεί το ίδιο το άτομο να πάρει 2 ή 3 βαθμούς μαζί σε ένα σεμινάριο) 
* Δεν υποσχόμαστε θεραπεία 
* Δεν δίνονται εξ αποστάσεως μυήσεις Ουσούι Ρέικι παρά μόνο όταν συντρέχει σοβαρός λόγος υγείας 
* Δεν υποβιβάζουμε, ούτε υπερεκτιμούμε την αξία του Ουσούι Ρέικι σε σχέση με άλλα συστήματα Ρέικι

Πρώτος Βαθμός Ρέικι

Διαρκεί συνήθως 2 ημέρες και γίνεται σε ομαδικό ή σε ατομικό επίπεδο.

Περιλαμβάνει:

* Τι είναι το Ρέικι και τι μας προσφέρει. 
* Η ιστορία του Ρέικι και του Μικάο Ουσούι. 
* Οι 5 Αρχές του Ρέικι. 
* Δίνονται οι Συντονισμοί («ενεργειακές ενδυναμώσεις», «εναρμονίσεις» ή «μυήσεις») που ανοίγουν τα κανάλια στο σώμα ώστε να μπορούμε να διοχετεύουμε την καθαρή και ζωογόνο ενέργεια με το απαλό και φυσικό άγγιγμά μας. 
* Αυτοθεραπεία: Διδάσκονται θέσεις των χεριών πάνω στο σώμα μας ώστε να κάνουμε ολοκληρωμένη θεραπεία Ρέικι στον εαυτό μας. 
* Εξάσκηση Αυτοθεραπείας. 
* Συνεδρία Ρέικι σε άλλα άτομα: Διδάσκονται οι θέσεις των χεριών πάνω στο σώμα ώστε να κάνουμε ολοκληρωμένη συνεδρία Ρέικι σε κάποιο άτομο. 
* Ανταλλαγή Ρέικι. 
* Μπορεί να δοθούν Διαλογισμοί ή άλλες Τεχνικές Ρέικι (Παραδοσιακές / Ιαπωνικές ή Σύγχρονες / Δυτικές) 
* Ερωτήσεις & Απαντήσεις 
* Συνήθως συνίσταται περίοδος καθημερινής αυτοθεραπείας 21 ημερών και δίνονται και άλλες συμβουλές. 
* Παροχή σημειώσεων και πιστοποιητικού παρακολούθησης.

Δεύτερος Βαθμός Ρέικι

Διαρκεί συνήθως 2 ημέρες και γίνεται σε ομαδικό ή σε ατομικό επίπεδο.

Περιλαμβάνει:

* Επιπλέον Συντονισμούς που δυναμώνουν τη ροή της ενέργειας (Μύηση Δευτέρου Βαθμού). 
* Διδάσκονται τα τρία παραδοσιακά σύμβολα του Ρέικι και οι χρήσεις τους και γίνεται εξάσκηση σε αυτά. 
* Δίνονται Διαλογισμοί ή Τεχνικές Ρέικι (Καθαρισμός Χώρου, Καθαρισμός των Τσάκρας, Ρέικι από Απόσταση, Ρέικι σε Καταστάσεις και Στόχους, Ρέικι στο Παρελθόν και στο Μέλλον, Πλανητική Θεραπεία κ.λπ.) 
* Εξάσκηση σε Τεχνικές (Ρέικι από Απόσταση) 
* Ερωτήσεις & Απαντήσεις 
* Συνήθως συνίσταται περίοδος καθημερινής αυτοθεραπείας 21 ημερών και δίνονται και άλλες συμβουλές. 
* Παροχή σημειώσεων και πιστοποιητικού παρακολούθησης.

Τρίτος Βαθμός Ρέικι

Διαρκεί συνήθως 3-7 ημέρες ή γίνεται σε αρκετές συναντήσεις με το Δάσκαλο. Μπορεί να γίνει σε ομαδικό ή σε ατομικό επίπεδο.

Επίσης, συχνά χωρίζεται σε δύο μέρη: Ρέικι 3Α, ή «επίπεδο Μάστερ-Πρακτικού» και Ρέικι 3Β ή «επίπεδο Μάστερ-Δασκάλου».

ΡΕΙΚΙ 3 Α ή επίπεδο Μάστερ- Πρακτικού

Περιλαμβάνει:

* Επανάληψη του Πρώτου και του Δεύτερου Βαθμού Ρέικι. 
* Διδάσκεται το παραδοσιακό μάστερ σύμβολο Ρέικι, οι χρήσεις του και γίνεται εξάσκηση σε αυτό. 
* Δίνεται η τελευταία Μύηση του Ρέικι που δυναμώνει τη ροή της ενέργειας (Μύηση Μάστερ Επιπέδου). 
* Γίνονται Διαλογισμοί και Τεχνικές Ρέικι (Προχωρημένες Τεχνικές Μάστερ) 
* Συνήθως συνίσταται περίοδος καθημερινής αυτοθεραπείας 21 ημερών και δίνονται και άλλες συμβουλές. 
* Παροχή σημειώσεων και πιστοποιητικού παρακολούθησης.

ΡΕΙΚΙ 3 Β ή επίπεδο Μάστερ – Δασκάλου

Περιλαμβάνει:

* Πιθανή επανάληψη του Πρώτου και του Δεύτερου Βαθμού Ρέικι. 
* Διδάσκεται το πως γίνονται οι συντονισμοί Ρέικι σε όλα τα επίπεδα. 
* Πως γίνεται η διδασκαλία και των τριών επιπέδων Ρέικι. 
* Ερωτήσεις & Απαντήσεις 
* Συνήθως συνίσταται περίοδος καθημερινής αυτοθεραπείας 21 ημερών και δίνονται και άλλες συμβουλές. 
* Παροχή σημειώσεων και πιστοποιητικού παρακολούθησης